Mijn race -en crossfiets



Mijn crossfiets





Mijn racefiets

Mijn racefiets is inmiddels al weer meer dan vijf jaar oud. Alhoewel ik mijn fietsen steeds prima onderhoud droom ik toch al stiekem van een nieuwe racefiets in het voorjaar van 2012.

De ambitie en de "goesting" om terug stevige tochten te maken of om nog eens een Alpencol op mijn actief te plaatsen wordt stilaan te groot. Mijn grootste uitdaging was tot nu toe de toch wel mytische Mont Ventoux beklimmen. Ik nam hiervoor in 2007 (oh wat is het al weer lang geleden) samen met een pak collega's van het Havenbedrijf Antwerpen deel aan de Sporta campagne op de Ventoux. Ik had mezelf voor die dag compleet suf getraind maar was wat trots dat ik er in slaagde om de berg 4 keer te beklimmen in één dag. En die motivatie is er nu opnieuw...maar dan liefst met een andere fiets.

Of die nieuwe fiets er komt en of het dan opnieuw een Ridley fiets wordt weet ik nog niet. Problemen heb ik met deze fiets zeker nog nooit gehad maar het is gewoon tijd voor iets nieuws...zo zit een man nu éénmaal in elkaar. Als ik dan toch mag kiezen en niet op een Euro moet kijken (als die er tegen dan nog is tenminste) dan zou ik opteren voor een Kuota. Gewoon een verschrikkelijk mooie fiets, niet meer niet minder.

Mijn crossfiets kocht ik dan weer vorig jaar en gebruik ik voornamelijk voor het woon/werk verkeer maar ook om in de wintermaanden veldtoertochten mee te maken. Het leuke aan een crossfiets is dat je er zowat overal mee kan fietsen en toch de snelheid en comfort kan behouden van een racefiets. Zo mijd ik op weg naar het werk zoveel mogelijk drukke kruispunten en invalswegen. Ik fiets door bos en onverharde wegen bijna tot in de stad. Een stuk veiliger en veel aangenamer om te fietsen.
De tweede grote troef is dat zo'n crossfiets de ideale partner is voor het maken van veldtoertochten. Zo'n tocht is met een cyclocrossfiets gewoon "pure fun" van begin tot eind. Een crossfiets is misschien iets minder wendbaar dan een "echte" mountainbike maar je kan er gewoon veel sneller mee fietsen. Zeker in het vlakke Antwerpse waar ik mijn tochten maak heb je naar mijn gevoel gewoon veel meer plezier aan een crossfiets dan aan een mountainbike. Op meer technische stukken van het parcours komen mountainbikers meestal dichterbij geslopen maar misschien ligt dit ook gewoon aan mijn stijl van fietsen en ben ik wat voorzichtiger.

Deze blog geeft mij trouwens meteen de gelegenheid om de Vlaamse wielrijdersbond en de vele organiserende clubs te bedanken voor de telkens weer mooie veldritten en goede organisaties.